Vijf dagen per week voetballen en tussendoor de tijd vinden om schooltaken af te werken. Voor de jeugdspelers van de U13 zijn er soms te weinig uren in een dag. Met hun onuitputtelijk enthousiasme slagen de jongens er wekelijks toch in om zowel op als naast het veld te presteren. Gelukkig staan ze er niet alleen voor. Om hun voetbaldromen te combineren met schoolwerk krijgen de jeugdspelers van OHL iedere woensdag begeleiding met hun huiswerk.

Vier dagen per week, van dinsdag tot en met vrijdag, trainen de spelers van de OH Leuven U13 Elite op de velden van de Banqup Campus in Oud-Heverlee. Hun wedstrijden vinden op zaterdag plaats. Voor de spelers, die soms ver buiten Leuven wonen, betekent dit drukke schema dat er wekelijks veel planning bij komt kijken om nog tijd te maken voor schoolwerk en ontspanning.

De meerderheid van de spelers van de U13 gaat naar het eerste middelbaar, een aantal van hen zit al in het tweede middelbaar en enkelen zitten nog in het zesde leerjaar. De overgang naar het secundair onderwijs is voor velen een grote aanpassing. Ze komen terecht op een grote school en krijgen voor het eerst les van verschillende leerkrachten. Daar komt dan ook nog bij dat ze nu meer huiswerk krijgen dan voordien. Daardoor is het soms moeilijk om genoeg uren in een dag te vinden. “Zoveel mogelijk huiswerk in het weekend proberen te maken”, klinkt het bij de mama van Dario op de vraag hoe haar zoon de tijd vindt om al zijn schooltaken klaar te krijgen. “Dario zit nu in het tweede middelbaar. In de weekenden probeert hij zoveel mogelijk vooruit te plannen. Het belangrijkste is om ervoor te zorgen dat je je huiswerk niet uitstelt tot later en dat je het werk niet laat opstapelen.”

Studiebegeleiding

Gelukkig staan de jeugdspelers en hun ouders er niet alleen voor. Op woensdagnamiddagen, een uur voor de aanvang van de training, krijgen de jonge spelers huiswerkbegeleiding in het trainingscomplex in Oud-Heverlee. Hiervoor schakelt de club een team van zes leerkrachten uit het Sint-Pieterscollege in. De spelers bepalen zelf aan welke schooltaken of -opdrachten ze werken. “Maandelijks vragen we hun rapporten op. Degenen met goede resultaten mogen zelf kiezen of ze naar de studiebegeleiding komen of niet. Wie moeilijkheden heeft met een bepaald vak, vragen we om naar de begeleiding te komen”, legt Pieter-Jan Dervaux uit. Als Head of Social Department is Pieter-Jan verantwoordelijk voor de sociale opvang en integratie van jeugdspelers en -speelsters.

De spelers maken alleszins gretig gebruik van de hulp die hen wordt aangeboden. Op een woensdagnamiddag in oktober is het muisstil in de studiezaal. “Het is erg handig dat we hier ons huiswerk mogen maken. Zo hoeven we na de training thuis niet meer te werken voor school”, klinkt het eensgezind. Sommige jongens leggen telkens lange verplaatsingen af om naar de trainingen en wedstrijden te komen. “Een aantal spelers worden na school opgehaald met een busje”, vertelt Pieter-Jan. Vrijwilligers halen de spelers op en zetten hen af op de Banqup Academy.

Nederlands leren op de voetbalclub

In een lokaal iets verderop is het een pak minder stil. Daar krijgen Franstalige jeugdspelers iedere woensdagnamiddag een halfuur Nederlandse les. Als toonaangevende club in Oost-Brabant trekt OH Leuven ook jeugdspelers van over de taalgrens aan. Verder is een groot deel van de spelers afkomstig uit Brussel. Tijdens de lessen legt de leerkracht met hen de focus op voetbaljargon en taalvaardigheden die van pas komen op het voetbalveld en in de kleedkamer. “Het niveau van Nederlands verschilt sterk tussen de spelers”, vertelt leerkracht Charon. ‘Sommigen kunnen zich al behoorlijk goed uitdrukken. Anderen spreken nog maar enkele woordjes Nederlands.”

Vandaag leren de jongens woordenschat rond drie thema’s: lichaamsdelen, het voetbalveld en sportkleren. “Welke kledingstukken is Lukaku vergeten?”, staat er naast de prent op hun blad te lezen. Al snel blijkt dat er aan enthousiasme geen gebrek is vandaag. Met moeite krijgt Charon een woord gezegd. “Zijn trainingsbroek! En zijn muts.” Maar bij de oefening over de lichaamsdelen ontstaan er onduidelijkheden binnen de groep. “De kuit? C’est où?”, roept iemand. Waarop jeugdspeler Giovanni zijn arm aanwijst, maar zichzelf al snel verbetert: “Ah non! Hier zo, op je been. Ik wist het wel.”

Spelplezier

Na het studeren is er eindelijk tijd voor de belangrijkste bijzaak: voetballen. De training start met een uitgebreide opwarming en het stretchen van de spieren. De eerste oefening vandaag is een variatie op de zogenaamde rondo. De spelers proberen door middel van snelle combinaties op aan afgebakend terrein het balbezit te behouden terwijl verdedigers hen onder druk zetten.

Het plezier dat ze aan het voetbal beleven lijkt de reden te zijn dat de jeugdspelers hun drukke weekschema volhouden. “Als ouder van een jonge voetballer vragen andere mensen me vaak waar ik de energie vandaan haal om al die verplaatsingen en trainingen in te plannen”, vertelt de papa van Matteo. “Maar de echte uitblinkers zijn de jonge spelers zelf. Want je moet het maar doen, op twaalf jaar zo’n werkijver en discipline tonen. Ze voetballen ontzettend graag. En dat is de enige reden dat ze het allemaal gedaan krijgen. Anders houd je dit nooit vol.”