A-Team

Academy levert met Souanga opnieuw diamant af

Wat goed is, komt snel. Dat geldt zeker voor de amper 17-jarige Christ Souanga. Het Leuvense jeugdproduct vierde een kleine twee weken geleden op Sclessin zijn debuut bij de grote jongens. Christ hoopt zaterdag tegen Sint-Truiden opnieuw speelminuten mee te graaien.

Mandela Keita, Louis Patris, Nachon Nsingi, Richie Sagrado, Joël Schingtienne … en nu dus sinds kort ook Christ Souanga. De OH Leuven Banqup Academy produceert de laatste drie jaar goudklompjes bij de vleet. “We hebben een duidelijk plan van de U6 tot en met de U23”, haalt Sascha Kotysch één van de ingrediënten aan van de doorstroming van zoveel jonge talenten naar de Leuvense A-kern. Kotysch, ex-speler bij OH Leuven, begeleidt dit seizoen als coach de jonge talenten bij de U23 en deed dat eerder ook al bij de U18 en de U16. “Wij proberen voor die jongens een optimaal klimaat te creëren zodat ze zich maximaal kunnen ontplooien. Een Elitespeler kan vanaf de U13 rekenen op een uitgebreide staf. We hebben aandacht voor alle facetten van het leven van een topsporter. Uiteraard is het aan de jongens zelf om, met hun specifieke wapens, de stap naar de A-kern te zetten en daar uit te groeien tot een basisspeler.”

Mannenvoetbal in Eerste Amateur

OH Leuven zet sinds zijn ontstaan in 2002 zwaar in op de jeugdopleiding. Vaak bleek die laatste stap, van de Beloften naar de A-kern, toch een hele lastige. “Onze beste jongeren spelen niet langer bij de Beloften, maar in Eerste Nationale. Het jongensvoetbal maakte dus plaats voor het mannenvoetbal. De meeste teams in Eerste Nationale tellen ex-profs in hun rangen. Zowel mentaal als fysiek spreek je over een heel andere competitie dan bij de Beloften. Dat maakt die moeilijke stap naar de A-kern een stuk minder groot voor onze jonge talenten”, haalt Kotysch als tweede reden aan voor de betere doorstroming de voorbije jaren. “Schingtienne en Sagrado bijvoorbeeld, speelden vorig seizoen meer dan 30 wedstrijden in Eerste Nationale. Logisch dat die jongens dichter aanleunen bij de A-kern dan de Beloften die vroeger in een onderlinge competitie aan de bak moesten.”

“Onze jonge talenten voetballen nu in Eerste Amateur en niet langer bij de Beloften. Daardoor is de stap naar de A-kern minder groot dan vroeger.”

De Academy van OH Leuven is niet gestoeld op spelsystemen, maar wel op een twintigtal principes in balbezit en in balverlies. “Dat zit echt goed in elkaar. We hebben ook specifieke profielen opgesteld. Wat moet een diepe spits bij de jeugd van OH Leuven kunnen? Wat verwachten we juist van een verdedigende middenvelder? Dat maakt het heel erg concreet voor zowel de jongens als hun coaches”, zegt Kotysch. “We willen daarnaast sowieso altijd aanvallend voetbal brengen bij al onze jeugdploegen. We bouwen verzorgd op, gaan steeds voor de voetballende oplossing, zoeken de korte combinaties op en proberen gepast de ruimtes in te duiken. Pas vanaf de U13, wanneer er elf tegen elf wordt gevoetbald, werken we rond tactiek. Jongere voetballers mag je niet te snel belasten met tactiek. Zij moeten vooral plezier vinden in het voetballen.”

Work hard, play hard

“De begeleiding bij OH Leuven is echt top”, kan Christ Souanga beamen. “De kwaliteit van de jeugdcoaches ligt enorm hoog. Alles is hier aanwezig om beter te worden als speler en als mens. Wat me enorm aanstaat aan deze club is de gemoedelijkheid die er heerst. Spelers, coaches, mensen in de omkadering, … iedereen heeft een fijne band met elkaar. Dat maakt OH Leuven echt speciaal. Bij andere clubs gaan spelers en trainers snel naar huis na een training of een wedstrijd. Hier kun je met de coach nog wat individueel werken of met hem een praatje maken over andere zaken dan voetbal. Ik heb enkele wedstrijden gespeeld bij de U16 van de nationale ploeg. Daar kwam ik in contact met jongens die bij andere clubs speelden, dus ik kan best goed vergelijken.”

“Knieperikelen en een groeispurt hebben mijn evolutie zeker afgeremd. Maar op mentaal vlak hebben die tegenslagen mij wel enorm gehard.”

Souanga begon pas laat te voetballen bij een club. Hij was al negen jaar toen hij zich aansloot bij KVK Tienen, en sukkelde later ook nog eens met blessures. Dat hij op zijn zeventiende al mocht debuteren bij de grote jongens, maakt zijn verhaal dan ook alleen maar opmerkelijker. “Tot mijn negende woonde ik in Ivoorkust. Het fantastische aan dat land, is dat je je daar nooit lang slecht kunt voelen. Zowat iedereen danst er op straat op de tonen van Afrikaanse muziek en de weg ligt er bezaaid met standjes waar je lekker eten vindt. De dag dat ik in België aankwam, viel de sneeuw met bakken uit de hemel. Ik had nog nooit sneeuw gezien en wikkelde mij die eerste dagen in dekens. Toch voelde ik mij hier snel thuis. Het voetbalpleintje dat voor onze deur in Tienen ligt, heeft daar veel mee te maken. Daar maakte ik al snel vrienden die Frans tegen me praatten. Zelf sprak ik in het begin geen woord Nederlands. Na een paar maanden sloot ik me aan bij de U10 van KVK Tienen, nadat ik daar was gaan testen. Ik droeg toen zelfs geen voetbalschoenen. Maar gelukkig zagen ze bij KVK toch iets in mij.”

Bijna STVV in plaats van OH Leuven

Al snel toonden zowel Sint-Truiden als OH Leuven interesse in de technisch begaafde centrale verdediger. Hij hield de boot een tijdje af. “Ik dacht dat ik niet goed genoeg was om bij de Elite te voetballen”, prevelt hij. Op zijn twaalfde testte hij dan toch bij STVV en mocht daar meteen beginnen. Mijn mama raadde me aan om toch ook de piste OHL te verkennen. Ik had er meteen een klik. In de kleedkamer zag ik jongens van verschillende nationaliteiten. De meesten spraken ook Frans, wat het voor mij een stuk aangenamer maakte.” En toch liep het huwelijk tussen Souanga en OH Leuven nog bijna spaak. “Bij de U15 sukkelde ik met een groeispurt. Op een bepaald moment kon ik zelfs amper wandelen. Pas in de laatste wedstrijd van het seizoen raakte ik inzetbaar. We voetbalden op Sint-Truiden en de coach zei me voor aanvang van die partij dat ik absoluut iets moest laten zien. Indien niet, zou het verhaal bij Leuven voor mij eindigen. Gelukkig leverde ik een goede prestatie af en mocht ik alsnog blijven. Wedstrijden tegen Sint-Truiden zullen daarom voor mij altijd speciaal blijven. Ik ben overigens fit voor de wedstrijd van zaterdag tegen STVV, maar het is uiteraard aan de coach om te beslissen of ik al dan niet in de kern zit.”

Keita als voorbeeld, Ngawa als mentor

De Tienenaar met Ivoriaanse roots mocht op zijn vijftiende al een eerste keer meetrainen met de eerste ploeg. Sinds begin dit jaar behoort Souanga vast tot de A-kern, nadat hij mee op oefenstage trok met de manschappen van Oscar Garcia. Hij spiegelt zich aan Mandela Keita. Een ander Leuvens jeugdproduct dat ondertussen het mooie weer maakt bij Antwerp FC en met de Great Old vorig seizoen zowel de titel als de beker won. “Ik heb enkele keren met Mandela getraind bij OH Leuven en hij is een voorbeeld voor mij. Hij kreeg af te rekenen met een aantal problemen en ging daar zeer goed mee om. Zelf sukkelde ik al te vaak met blessures. Zo hield een knieblessure me ooit elf maanden aan de kant. Dat, en die groeispurt, hebben mijn carrière zeker afgeremd. Langs de andere kant maakten die blessures me mentaal en fysiek wel sterker.”

“Pierre-Yves is echt een mentor voor mij. Hij praat erg veel met mij. Op Siebe kan ik dan weer op het veld rekenen. Hij geeft me goede raad en duidt me op de fouten die ik maak.”

“Zowel Pierre-Yves Ngawa als Siebe Schrijvers ontfermen zich over mij. Pierre is echt een mentor voor mij. Hij praat erg veel met mij. Op Siebe kan ik dan weer vooral op het veld rekenen. Hij geeft me goede raad en duidt me op de fouten die ik maak. Enkel met de bedoeling dat ik die niet opnieuw zou maken. Ik voel ook veel steun van Oscar Garcia. Met weinig woorden slaagt hij er toch in mij vertrouwen te geven. Hij legt het spel op training ook soms stil om me op bepaalde zaken te wijzen. Tussen de oefeningen op training door, dolt hij al eens met me. Het helpt me om me te durven tonen op het veld. Ik ben van nature een bescheiden jongen. Iemand die geen praatjes verkoopt en zich probeert te focussen op wat echt belangrijk is. Die blessures hebben me geleerd dat je het hoofd niet mag laten hangen. Alle respect overigens voor de kinesisten waarmee ik bij OH Leuven heb gewerkt. Zij waren voor mij erg belangrijk in die zware periodes met veel blessureleed.”

Moderne centrale verdediger

“Christ beschikt over alle kwaliteiten om uit te groeien tot een basisspeler bij OH Leuven”, zegt Kotysch. De coach van de Leuvense U23 kan het weten, want hij bouwde zelf een mooie carrière uit als centrale verdediger bij onder andere Sint-Truiden en OH Leuven. “Souanga straalt rust uit aan de bal, zijn passing is erg goed en hij kan gepast en goed infiltreren. Zelf was ik meer een pure verdediger die een verdediging kon organiseren. Hij is echt een moderne centrale verdediger die, naast het verdedigen, ook opbouwend sterk voor de dag komt. Als Christ fit blijft, kan hij zeker naast Sagrado en Schingtienne in de verdediging staan en daar een vaste waarde worden.” Souanga benadrukt dat hij een pure centrale verdediger is en geen linkervleugelspeler, zoals er de voorbije weken in de media al eens foutief werd gezegd en geschreven. “Een type Cubarsi.”

Toekomstmuziek

“Er zitten in de kern van de U23 een aantal heel leuke spelers die op de deur van de A-kern kloppen”, zegt Kotysch, zonder dat hij daar namen wil op plakken. “Dit seizoen kan er niemand zakken in Eerste Amateur omdat Winkel-Sport sowieso degradeert. Daarom opteerden we er al snel voor om een aantal jongens van 16 jaar al hun kans te geven. Dat maakt dat we in het klassement niet staan waar we willen staan. Maar nog eens, het is een bewuste keuze om die heel jonge gasten nu al voor de leeuwen te gooien. Tegen Winkel-Sport stonden er zeven of acht jongens op het veld die nog bij de U18 zouden kunnen spelen. Zo maken we voor hen de stap nu al wat kleiner naar volgend seizoen, wanneer ze effectief aansluiten bij de U23. Dan zullen we opnieuw wat meer resultaatgericht moeten werken. Eerste Nationale wordt opgedeeld in een Vlaamse en een Waalse vleugel. Dat maakt dat we in een heel pittige reeks zullen terechtkomen met teams als Hasselt en Eendracht Aalst, waarin de laatste twee rechtstreeks zakken en er ook nog een ploeg kan degraderen via de eindronde. We moeten zorgen dat we uit de gevarenzone blijven. Doorstroming blijft ook volgend seizoen nog steeds belangrijker dan resultaten. We zullen opnieuw trachten een aantal jongens klaar te maken voor de stap naar de A-kern.”

“Wat me enorm aanstaat aan deze club is de gemoedelijkheid die er heerst. Spelers, coaches, mensen in de omkadering, … iedereen heeft een fijne band met elkaar.”

“We hebben bij de U23 en de U18 enkele heel leuke spelers lopen met het potentieel om door te stromen naar de A-kern.”

Koop je abonnement